خدا در خسوف است و ابلیس تابان
چراغی بر افروز تا من خدا را ببینم
درین قحط سال دمشقی - استاد شفیعی کدکنی
×. اول عنوانش این بود: و انسانیتی که میمیرد!
۱۳۸۹ دی ۲۵, شنبه
۶ نظر:
اگه عضو نیستید و الان نمی دونین چجوری باید پیام بذارین توضیح میدم:
اگر گزینه نام/آدرس اینترنتی رو بزنین که خب نامتون و آدرس احتمالی بلاگتون رو وارد می کنین
اگر هم نخواستین با انتخاب گزینه ناشناس پیامتون رو بذارین فقط خب تهش یه اسم بذارین که من بفهمم با ناشناسای دیگه فرق دارین !!!!
بقیه گزینه ها رو هم نمی گم !
دهه اصلا چه معنی داره بخواین همشو بدونین !
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
:)
پاسخحذفخدا اظهر و من الشمس
پاسخحذفدستت میسوزه رفیق!
پاسخحذفطاقتش رو داری؟؟؟
اما هنوز فرصتی هست
پاسخحذفخسوف کامل نشده
آپ شود دیده شود!
پاسخحذفبلکه پسندیده شود!
خورشید خانوم دوباره باز بیرون بیا
پاسخحذفحجاب ماهو پس بزن ، میون آسمون بیا
اصلنم شعر مال کسی نیست ، هیشکیم نخوندتش ، مال خود خود خود...ه!
هوس کردم!
دست این بنده خدا رو نه...کسوف و خسوف دیدنو!
زیبا بود...
موید و سربلند!