گاهی واقعیت ها اونقدر تلخ و گزنده اند
که باید دل خوش کرد به توهمات عروسکی
که از اونها می سازیم ...
۱۳۸۹ بهمن ۱۰, یکشنبه
۸ نظر:
اگه عضو نیستید و الان نمی دونین چجوری باید پیام بذارین توضیح میدم:
اگر گزینه نام/آدرس اینترنتی رو بزنین که خب نامتون و آدرس احتمالی بلاگتون رو وارد می کنین
اگر هم نخواستین با انتخاب گزینه ناشناس پیامتون رو بذارین فقط خب تهش یه اسم بذارین که من بفهمم با ناشناسای دیگه فرق دارین !!!!
بقیه گزینه ها رو هم نمی گم !
دهه اصلا چه معنی داره بخواین همشو بدونین !
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
این توهمات از نوع مفیدند دیگه؟
پاسخحذفپرسیدم ضرر نداشته باشن...یه وقت بخوریم حالمون بعد شه!
سختیش صد سال اوله
خیلی خیلی عالی بود = عکس!
جدی دارم می گم در اختیار ما هم بذار این عکسایی که می گیری و یا جایی که منبع ایناست...
ممنونت می شم!
موید و سربلند///
توهمم دردیست مزمن که افرادی که خود را دارای عقل میدانند دجار آن میشوند ما که دیوانه ایم دنیایمان تماما حقیقت است حال آنان که اندکی به حال ما دجار میشوند متوهم نام میگیرند
پاسخحذفپريشونه خرسه!
پاسخحذفچرا؟!
البته خب فكر نكنم شما بدونيد چرا!
يه طوريم شد!
پر میکشی و وای به حال پرنده ای
پاسخحذفکز پشت میله ی قفسی عاشقت شده است
حالا این شعره چه ربطی به متن بالا داره منم نمی دونم
:)
نیاز به معذرت خواهی نبود ما هم تو این دوران وانفسا کلا با شوخی و خنده سر من کنیم.
پاسخحذفآپ شود بد نيست!
پاسخحذفسلام
پاسخحذفخودش هم عروسک هست یا خواهد شد؟؟؟
میبینم که طرح رصد کار خودشو کرده ....
پاسخحذف:)