اگه عضو نیستید و الان نمی دونین چجوری باید پیام بذارین توضیح میدم:
اگر گزینه نام/آدرس اینترنتی رو بزنین که خب نامتون و آدرس احتمالی بلاگتون رو وارد می کنین
اگر هم نخواستین با انتخاب گزینه ناشناس پیامتون رو بذارین فقط خب تهش یه اسم بذارین که من بفهمم با ناشناسای دیگه فرق دارین !!!!
بقیه گزینه ها رو هم نمی گم !
دهه اصلا چه معنی داره بخواین همشو بدونین !
آفرین
پاسخحذفبگو ای قلم بگو...
پاسخحذفبگو ای یار بگو...
بگو...
سلام!
ببخشید تازه از خواب بیدار شده بودم دری وری شعرواره چون گل و یاسمن بیش نیامد که بنویسم!
پاسخحذفموید و سربلند و سرافراز همچون سرو!
آخی!
و تو می ایی شعر
پاسخحذفو عقربه ها می لرزد
باز می تابی بر قلم
دست _ سرخ سرخ می شود
و دلم صد_ شط شراب
...
اینجا چند قنوت مانده تا ته رنج
ستودنی است این قلم
...
با اجازه لینکتون کردم تا باز روشن بشم از نوشته هاتون..
حاضرم!
پاسخحذفولي هنوز فرصت خوندن پست ها دست نداده!
ااامممممم.....
پاسخحذفخودکارش بیک دفت کردی؟؟
پاسخحذفتصوير و نوشته يه شوك بوده واسم !!!!
پاسخحذفدرست مثل زلزله اي كه ويران مي كنه اما در پس آوارها و خرابه هاش چيزهاي زيادي قابل رويت ميشه !
اما اعتراف سنگينيه . . .
بغض فرو خوره ام چگونه نگرییم !
پاسخحذفاین پستتون رو همون اول خوندم...
پاسخحذفیعنی می خونم همیشه، همه رو...
ولی این یکی جدا حیف بود نظر ندم...
چندین بار خوندنش واقعا می چسبید...
البته لازم به ذکره که با پیشرفت ِ تکنولوژی می شه به جای قلم، از کلیدهای کیبرد هم یاد کرد...
و حتی دکمه ی ctrl+A و delete
به نظرم خیلی چیزا هست که اینها باید اعتراف کنند...
کلا که این پستتون خیلی خیلی خوب بود...