چند روزی است با سبک شدن کارهایم در سر کار، دیگر از وضعیت شبانه روزی خارج شدیم و از چهارشنبه تا همین الان خانه ام (!) مثلا برای استراحت اما حقیقت خسته تر شدم به جای اینکه استراحت کنم! چون هر دم از این باغ بری می رسد ... بگذریم!
دیشب بود و بر حسب سعادت بعد از دو ماهی به میهمانی رفتیم؛ همایش چهره های ماندگار ما را بعد از مدت های مدیدی از سر شوق به دیدن رسانه میلی و دولتی کشاند. زیبا بود یادها و نام ها از جلوی چشمانم گذشت:
استاد بیرشک -پیر تاریخ علوم ایران-،دکتر گنجی -پدر هواشناسی ایران-،استاد فرشچیان -مینیاتور زنده-،پروفسور ثبوتی، دکتر آیتی، استاد کسایی، پروفسور رضا، دکتر جبه دار ، دکتر الوانی، پروفسور مولانا، استاد ممیز، استاد شهناز، استاد انتظامی، استاد فحرالدینی، دکتر آذرنوش، دکتر نوایی، دکتر حبیبی، استاد تجویدی، پروفسور لوکس، دکتر شهریاری، پروفسور سمیعی، استاد آرام، استاد محمد نوری، استاد کابلی، پروفسور لوکس، استاد پایور، استاد قیصر امین پور، استاد آتشی، استاد صنعتی .....
چه نام هایی هر کدامشان کهکشانی افتخارند! یاد نامه استاد نوایی افتادم در مراسم نمیدونم چندم(!) که نوشته بود درگیر مریضی همسرش است و نمی آید و آن جمله دردناک که انتهای نامه اش بود: من دیگر امیدی به آینده ندارم!
مراسم را می دیدم و لذت می بردم، چقدر زیبا بود وقتی برق چشمان عزت الله انتظامی -آقای بازیگر- را می دیدی وقتی به دعوت مجری و با تعجبی فراوان به روی سن آمد و ناگاه نام پسرش مجید انتظامی را شنید و جایزه اش را به او داد و چقدر زیبا بود تجربه دیدن هاله ای اشک در چشمان پدری که افتخار ماندگاری پسرش را می دید و بچگانه بغض کرده بود انگار نه انگار که خود بزرگی است ماندگار -و حکایت عجیبی باید باشد دیدن افتخار فرزند از جانب پدر!-
اسم ها بزرگ بودند و جاودان و این پست ادای دینی است به زیبایی این مراسم که الحق از زیباترین و از معدود اقدامات شایسته تقدیر رسانه میلی و دولتی بوده است ...
×. امیدوارم این همایش زیبا از گزند سیاست مصون بماند و البته با دیدن دو سه تا از برندگان که رنگ و بوی عجیب سیاسی می دادند نگران شدم!
×. و نکته دوم اینکه صد حیف و صد افسوس که ابتهاج و کدکنی زنده باشند و حضور نیابند و صد شرم و صد تاسف که شجریان و علیزاده و ناظری زنده باشند و علیرضا افتخاری چهره ماندگار موسیقی شود!
×. عکس مربوط به پیر احمد آباد، دکتر محمد مصدق است که ماندگار ماند ...
---------------
پس نوشت و توضیح واضحات:
دوستانم نظر مرا درباره افتخاری که به نظرم از استعداد صدای خوبش به بدترین وضع ممکن استفاده کرده و دلیل عدم علاقه ام و بهتر بگویم تنفرم از افتخاری را می دانند که ربطی به مسایل سیاسی اخیر ندارد که البته مسایل سیاسی اخیر این تنفر را پر رنگ تر نیز کرد! - ظریفی نوشته بود چه فاصله اندکی است میان در آغوش کشیدن و به اسم ماندگار شدن!-
همان دوستانم هم دلیل عشق و علاقه ام به شناسنامه موسیقی سنتی ایران، به سیاوش فرهنگ و هنر استاد محمدرضا شجریان و نیز شوالیه موسیقی شهرام ناظری و استاد بی بدیل موسیقی حسین علیزاده را می دانند که ربطی به مسایل سیاسی اخیر ندارد که البته مسایل سیاسی اخیر این عشق را دو صد چندان کرد ....
چند مدتیست نوشته های بنده در بخش نظرات ثبت نمی شود. این را گفتم بدانید عدم حضورم از سر غفلت و سهل انگاری نبوده. حالا چه مشکلی پیش امده میان من و بلاگر و پرشین بلاگ و غیره خودم هم بی خبرم! گویا باید گل و شیرنی بگیرم از دلشان در بیاورم!!!بگذریم...
پاسخحذفپریروزها به مناسبت داستان دوسالانه چهرههای ماندگار خواستم یکی دو سطری خط خطی کنم که کسی نهیبی زد: اجلال حالا عصبانی هستی یک چیزی می نویسی دودمانمان به باد می رود!!!
غرض اینکه به قول شما کهکشانها یا ستاره های یا منظومه ها ، فرقی نمی کند به کدام تشبیه شوند، گاه آنقدر کنار گذاشته می شوند یا به حاشیه رانده می شوند که حتی تلالو یک لامپ التهابی را هم ندارد. داستان پروفسور ثبوتی و امثالهم را که فراموش نکردید؟!
قلمتان توانا
شايد اولين كسي هستي كه بسيار دارم باهات موافقت مي كنم و اين مهم از درون من به تو نمايان است حتي اگر به ظاهر آنرا كتمان كنم...
پاسخحذفمن همچنان سعادتمند شده اي مصعودنام هستم كه از تلفظ اسماعيلي آن براي اداي اسمم بيزارم...
دوستت دارم...
تو و تمام ماندگاران اين مرز و بوم را...
شبت قشنگ...
اين بار هم عكس باز شد و تونستم ببينم هم قسمت نظرات باز شدو ميتونم نظر بدم!
پاسخحذفولي از شدت خستگي فقط با چشمام خطاي نوشته شده ي اين پستو نگاه كردم و اومدم پايين! و فقط چشمم خورد به اسماي زيادي كه ...
يه بار اومديم نظر بديما!!!!هاهاها! خستگي نميذاره!
عجب!
پاسخحذفجناحی به هر چیزی نگاه کردن هم عالمی داره!