حادثه بد - 9: اگر چه مست و خرابم تو نیز لطفی کن ....

امروز از شرکت که زدم بیرون یه دختری فال فروش جلومو گرفت گریه کرد و گفت ناهار نخوردم فال می خری داداشم -لفظ داداشمش خیلی جالب بود!- بی هیچ دلیل و منطقی یه اسکناس سبز دادم بهش یه فال بر داشتم و راه افتادم دنبالم دوید و چندتا فال دیگه هم بهم داد گفتم نمی خوام گفت نه دونه ای دویسته هزرا دادی باید 5 تا بهت بدم ...

دلم لرزید! دلم گرفت!

تو تاکسی نشستم یاد اون روزی افتادم که تو اتوبوس بودم و اون موقع ها همش تو این هواها بودم که اگه کسی میومد و فالی یا جورابی می خواست بفروشه می گفتم چسب زخم داری! غالبا نداشتن و می خندیدم و می گفتم اگه داشتی می خریدم ازت حیف که نداری! القصه تو اتوبوس بودم و یه فال فروشی اومد تو از قضا دستم زخم شده بود و لایه ای خون مرده سراسر انگشت سبابه ام رو سرخ کرده بود، اومد و گفت آقا یه فال بخر منم که می خواستم از دست گیر دادنش خلاص شم گفتم چسب زخم داری!؟ با تعجب نگاهم کرد انگشتمو نشونش دادم و گفتم اگه داشتی می خوریدم ازت ها! و خندیدم و اونم رفت! و منم مثل فاتحان قله قاف خوشحال و مسرور که ردش کردم رفت و تو فکر و خیال این خلاقیتی که به خرج می دم در روندن این فال فروشا بودم که دیدم همون بچه هه بدو بدو و نفس زنان از پله های اتوبوس اومد بالا و یه چسب زخم داد به من و دوید و رفت هر چی صداش کردم که لا اقل پولشو بگیر التفاتی نکرد و رفت ...

دلم گرفت! دلم لرزید! از این همه معصومیت که در گوشه و کنار این شهر فروخته می شوند! از این همه آبرو که زیر بی اعتنایی همه ما له می شود و جاری است ....

رسیدم خونه، تلویزیون رو روشن کردم، مقامی از مدیریت جهان می گفت، تلویزیون رو خاموش کردم و بغضم ترکید!

*. دقایقی پیش فال رو باز کردم و باز گریستم:

بیا و کشتی ما در شط شراب انداز ...

پیش آمدی برا شما رخ داده متاثر شدید، امیدوار باشید چون روزهای ناگوار زود گذر است و شانس شما بلند، مواظب باشید سواستفاده نکنید.