غلامعلی جعفرزاده از اعضای کمیته های تحقیق و تفحص مجلس در مصاحبه ای با پیام نو گفته است: «ابعاد فساد در پرونده های تحقیق و تفحص آنقدر بالا است که می ترسیم علنی شدن آن باعث ضربه به نظام شود». از این دست جملات با بیان های مختلف اما مفهوم مشترک در این روزهای تب و تاب پرونده های فساد مالی، اعدام و دادگاه های اختلاس زیاد به گوش می رسد. جملات با یک مضمون مشترک که علنی سازی پرونده های اینچنینی باعث وهن نظام اسلامی شده و به اصطلاح دیگری جمهوری اسلامی را «دشمن شاد» می کند، چرا که چنین اخباری به سرعت برق و باد به تیتر اول روزنامه های غربی بدل شده و به طور طبیعی مورد استفاده و اغلب سوء استفاده ی دشمنان این مرز و بوم قرار می گیرد. استدلالی که در وهله ی اول درست و منطقی به نظر می رسد. اما در پس چنین جملاتی مفهوم دیگری پنهان شده که بسیار قابل تامل است: وقتی از چنین استدلالی استفاده میکنیم در واقع منفعت اجتماعی و نفع مردم را نادیده گرفته و صرفا سطح تحلیل خود را به واحد بزرگتری به نام نظام برده و با نگاهی تقلیلگرایانه بخش بزرگی از ذینفعان یک پدیده ی اقتصادی مهم، یعنی مردم را حذف میکنیم. حال در مقابل چنین جملات و چنین تحلیل هایی باید مساله هایی دقیق تر را صورت بندی کرد: به راستی نقش منفعت «مردم» در مقابل پدیده های اقتصادی همچون اختلاس چیست؟ آیا آنها صرفا به عنوان تماشاگران چنین پدیده هایی از جانب مسئولان دیده می شوند و یا به عنوان اصلی ترین ذینفعان آن؟ اولویت اصلی با کدام مورد است: منفعت مردم یا منفعت نظام؟
*. این را برای یکی از روزنامه ها نوشته ام که به دلیل تندی و ریسک بالا چاپش نکردند. خود این مساله هم دست بر قضا بسیار تامل برانگیز است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
اگه عضو نیستید و الان نمی دونین چجوری باید پیام بذارین توضیح میدم:
اگر گزینه نام/آدرس اینترنتی رو بزنین که خب نامتون و آدرس احتمالی بلاگتون رو وارد می کنین
اگر هم نخواستین با انتخاب گزینه ناشناس پیامتون رو بذارین فقط خب تهش یه اسم بذارین که من بفهمم با ناشناسای دیگه فرق دارین !!!!
بقیه گزینه ها رو هم نمی گم !
دهه اصلا چه معنی داره بخواین همشو بدونین !