۱۳۹۲ تیر ۱۸, سه‌شنبه

ادای دین به عباس کاظمی



دیدمش 
هر چند کوتاه 
به اندازه ی یک روبوسی در جلوی در انجمن مطالعات فرهنگی و در آغوش کشیدنش 
و بعد هم یک احوال پرسی یکی دو دقیقه ای در راهروی طبقه ی اول دانشکده 
اما باید استاد دیده باشی که بدانی همین زمان به ظاهر کوتاه چقدر مغتنم و همین فقط دیدنش چقدر لذت بخش است 


۲ نظر:

  1. ما که ایشون رو خیلی نمی شناسیم...
    شناخت ِ من ازش در حد ِ یه سرچ ِ چند دیقه ایه...
    ولی خب خدا ازین قسم آدم های زندگیمونو زیاد کنه...
    انگشت شمارند کسانی که هرچند خیلی دورند، ولی بعد از چند دقیقه دیدنشون آدم واقعا حالش خوب می شه...

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. ایشالا زیادشون کنه

      این مرد خیلی دوست داشتنیه مهناز خیلی

      حذف

اگه عضو نیستید و الان نمی دونین چجوری باید پیام بذارین توضیح میدم:
اگر گزینه نام/آدرس اینترنتی رو بزنین که خب نامتون و آدرس احتمالی بلاگتون رو وارد می کنین
اگر هم نخواستین با انتخاب گزینه ناشناس پیامتون رو بذارین فقط خب تهش یه اسم بذارین که من بفهمم با ناشناسای دیگه فرق دارین !!!!

بقیه گزینه ها رو هم نمی گم !
دهه اصلا چه معنی داره بخواین همشو بدونین !