خبر کوتاه بود: «مهدی مهدوی‌کیا از فوتبال خداحافظی کرد.» بیش از آن‌که رفتن مرد بااخلاق فوتبال ایران در این جمله به چشم آید، آدمی ناگاه ذهنش به دوران خوش فوتبال برمی‌گردد و تا به خود بیاید می‌بیند آخرین بازمانده‌های آن دوران خوش هم رخت بر بستند. نسلی که هرچند خاطره‌انگیزترین لحظات فوتبالی چند دهه اخیرمان را با آن‌ها تجربه کردیم، اما هر کدام بی‌سروصدا و بی‌حاشیه کنار رفتند و جاپاهایشان خالی است، عابدزاده، باقری، دایی، پیروانی، استیلی و... اما به راستی چه اهمیتی دارد این آمدن‌ها و رفتن‌ها!؟
درست یادم نیست کجا بود که این آمار خیره‌کننده را شنیدم که الگوی زندگی بیش از 60درصد جوانان فوتبالیست‌ها هستند. هرچند خیلی شاید احتیاجی به مدارک و شواهد علمی و آماری هم نباشد که پی به اهمیت فوتبال در زندگی روزمره جامعه‌ی ایران برد که اگر بخواهیم جلوه‌های خودجوش حضور مردم در شادی‌ها و پایکوبی‌های همگانی را در این چند دهه اخیر تصور کنیم، قطعا ایران و استرالیا سرآمد آن‌ها خواهد بود، یا حتی پایکوبی مردم بعد از برد مقابل آمریکا یا لذت بردهای ایران مقابل الدعایه و تیمش عربستان و صد البته آخرینشان که همان بازی ایران و بحرین بود و آخرین جام‌جهانی ایران. این‌گونه شادی عمومی را - آن چیزی که این روزها شدیدا جایش در میان چهره‌های خسته این جامعه کم است و خالی- چه چیز به میان مردم می‌آورد؛ موفقیت‌های علمی، موفقیت‌های سیاسی یا فوتبال!؟ این‌جاست که این آمدن‌ها و رفتن‌ها برای جامعه مهم می‌شود. نسلی که هزاران خاطره با اسطوره‌های خودش داشته، نسلی که صبح‌هایش را با نگاه به پوسترهای بازیکنان محبوبش آغاز کرده و شب خیره به استواری آن‌ها خوابش برده است، نسلی که با بردهای آن‌ها گریسته و با شادی‌هایش معدود تجربه‌های شادی عمومی را تجربه کرده، حالا دل به که ببازد و به چه بنازد!؟ برای نسل بعد جز مسی و کریس رونالدو، جز ژاوی و اینیستا چه کسی اسطوره خواهد بود!؟ به راستی آیا برای مهدوی‌کیاها جایگزینی در فوتبال داریم!؟ لااقل در شرایط فعلی پاسخ منفی است.
جایی خواندم که مهدوی‌کیا بعد از خداحافظی‌اش نوشته بود: راحت به فوتبال آمدم راحت هم دل کندم، تو راحت دل کندی اما ما... هرگز!
چاپ شده در روزنامه بهار مورخ 28 اسفندماه 1391
لینک (+)
لینک پی دی اف صفحه (+)
من اون شب برنامه نود رو ندیدم اما مثل اینکه حرف دل زده بوده و کلی ادم باهاش بغض کرده بودند...مگه چی گفته بوده؟
پاسخحذفاها راستی شما که تو مجله و روزنامه مینویسی بعدا یه فکر هم به حال ما بکن...
حتما از تو سایت ها ببین، حرف های بسیار مهم و خوبی زد
حذفراستی چه فکری کنم!؟