۱۳۹۲ فروردین ۸, پنجشنبه
۴ نظر:
اگه عضو نیستید و الان نمی دونین چجوری باید پیام بذارین توضیح میدم:
اگر گزینه نام/آدرس اینترنتی رو بزنین که خب نامتون و آدرس احتمالی بلاگتون رو وارد می کنین
اگر هم نخواستین با انتخاب گزینه ناشناس پیامتون رو بذارین فقط خب تهش یه اسم بذارین که من بفهمم با ناشناسای دیگه فرق دارین !!!!
بقیه گزینه ها رو هم نمی گم !
دهه اصلا چه معنی داره بخواین همشو بدونین !
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
نمیدونم چرا برای این پست دارم اینو مینویسم ولی خیلی دلم گرفته و به دنبال راه فرار میگردم.
پاسخحذفوقتی فکر میکردم عشق همراه دیوانگی مثل کشک و دوغه،عاقبتش رسواییه!!! احساس میکردم عشقی که عقلی به دنبال خود داشته باشه حتما به مقصود میرسه و میتونه در پاکی ها خلق بشه و پایدار باشه،اما چه قدر غلططططط فکر میکردم!!آرزوها برام فقط تبدیل به خواب شد!!!
هیچ فریاد رسی نمیبینم!!چه عاقل!چه دیوانه!!کاش مرز عاقلی و دیوانگی _کفر و ایمان!!انقدر به هم نزدیک نبودند!!
"در میان سرگشتگیهایم
تنها خداست که تنهایی مرا به آغوش گرمش میفشارد که از شدت مهر شاید اشکهایم سرازیر میشود و شب را با ذکر و تسبیح به صبح میسپارم!!"
چه قدر خوب که جایی میشود بدون شناخته شدن حرف های دل را گفت!!!!
پایدار باشید!
فردوسی حکیمه، میگه: خرد را مکن با دل اندر مغاک!
حذفشهریارم همینو میگه: با عقل آب عشق به یک جو نمی رود ...
کلا عاشقی با منطق که نمیشه! ها؟
خوشحالم اگر سری می زنید و آام تر میشید، دل ما هم برای نوشتن به همین خوش است که شاد حال کسی را بهتر کند
آخه همیشه فکر میکردم آدم باید به دوست داشتن برسه و به قول شریعتی دوست داشتن برتر از عشقه.ولی فکر کنید آدم به دوست داشتن برسه ولی کسی که دوستش داره،دوست داشتن براش بی معنی باشه و وایسه بخنده!!!خداییش چه حالی بهتون دست میده؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
پاسخحذفیاد جان شیفته ی رومن رولا افتادم؛ توش میگه:
حذفکسی که دوستش می داریم همه گونه حقی نسبت به ما دارد،
حتي حق اینکه دیگر دوست مان نداشته باشد!
میدونم خیلی سخته، خیلی
اما از حقیقتی تلخ صحبت می کنه
حقیقتی که گزنده است، تلخه خیلی زیاد