۱۳۹۰ اردیبهشت ۱۶, جمعه

عکس نوشت - 41: که هر کس دل به دریا زد رهایی یافت ...


به پیش روی من تا چشم یاری می کند دریاست
چراغ ساحل آسودگی ها در افق پیداست 
در این ساحل که من افتاده ام خاموش 
غمم دریا دلم تنهاست ...
وجودم بسته در زنجیر خونین تعلق هاست


مرا آن دل که بر دریا زنم نیست ...

تراوش شده توسط ذهن در
برچسب‌ها: , , ,

۱ نظر:

اگه عضو نیستید و الان نمی دونین چجوری باید پیام بذارین توضیح میدم:
اگر گزینه نام/آدرس اینترنتی رو بزنین که خب نامتون و آدرس احتمالی بلاگتون رو وارد می کنین
اگر هم نخواستین با انتخاب گزینه ناشناس پیامتون رو بذارین فقط خب تهش یه اسم بذارین که من بفهمم با ناشناسای دیگه فرق دارین !!!!

بقیه گزینه ها رو هم نمی گم !
دهه اصلا چه معنی داره بخواین همشو بدونین !

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)