بوی اسب می دهی
بوی شیهه
بوی دشت
بوی آن سوار را
او که رفت و هیچوقت بر نگشت ...
۱۳۹۰ اردیبهشت ۲۴, شنبه
۴ نظر:
اگه عضو نیستید و الان نمی دونین چجوری باید پیام بذارین توضیح میدم:
اگر گزینه نام/آدرس اینترنتی رو بزنین که خب نامتون و آدرس احتمالی بلاگتون رو وارد می کنین
اگر هم نخواستین با انتخاب گزینه ناشناس پیامتون رو بذارین فقط خب تهش یه اسم بذارین که من بفهمم با ناشناسای دیگه فرق دارین !!!!
بقیه گزینه ها رو هم نمی گم !
دهه اصلا چه معنی داره بخواین همشو بدونین !
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
او که با ماست...
پاسخ دادنحذفاو که نرفته است...
او که با ماست...
پاسخ دادنحذفاو که نرفته است...
اگه این اسبه باشه دوست دارم بوشو
پاسخ دادنحذفاما
ای وای من
این اسبهای دم دریای شمال باشه ، نـــــــه
خیلی بی دلیل،
پاسخ دادنحذفاین شعر اومد تو ذهنم
"تو قشنگی مثل شکلایی که ابرا می سازن
گلای اطلسی از دیدن تو رنگ می بازن
اگه مردای تو قصه بدونن که اینجایی
برای بردن تو با اسب بالدار می تازن"