چی می خواستیم چی شد!
چگونه یک سیاست بر ضد خود عمل می کند ...
-------------------------------------------
چاپ شده در روزنامه بهار - مورخ شنبه 25 خرداد 1392
لینک دائم مطلب (+)
پی دی اف صفحه (+)
در این روزهای آخر تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری، بارها شاهد سخنرانی‌ها و سخنوری‌های پرشور نامزدها و اعلام سیاست‌ها و برنامه‌های ضربتی آن‌ها برای بهبود کشور بوده‌ایم؛ وعده‌های پرشوری همچون افزایش میزان یارانه‌ها، کاهش زودهنگام تورم، افزایش مرخصی‌های زایمان برای مادران شاغل، افزایش حقوق کارمندان، ایجاد فرصت‌های اشتغال و... . اما در میان دست‌زدن‌ها و تشویق‌ها، بد نیست کمی عمیق‌تر و فارغ از شور و شعف زودگذر این روزها، به بعضی مسائل و برنامه‌های این نامزدها نگاه کنیم. «هر سیاست‌گذاری، خواسته یا ناخواسته، پیامدهایی دارد که در اغلب موارد این پیامدها در نقش حاشیه‌ی پررنگ‌تر از متن عمل می‌کنند». برای روشن‌شدن این گزاره به‌طور مصداق، پیامد یک سیاست را ردیابی می‌کنیم.
در نطق‌ها و برنامه‌های بعضی نامزدها در دفاع از حقوق زنان شاغل و برای استحکام و رونق خانه و خانواده، شاهدیم که وعده‌هایی همچون افزایش مرخصی‌های زایمان، پررنگ بوده و به راس برنامه‌های اعلامی آنان بدل شده است؛ برای مثال در بند 3 از بخش سوم برنامه‌ی فرهنگی دولت یازدهم، با عنوان خانواده و زنان از برنامه‌ی اعلامی سعید جلیلی آمده است: «پیگیری جدی بحث تکثیر موالید از طریق سازوکارهای مشوق همچون؛ افزایش زمان مرخصی زایمان برای مادران و همسران آنان، امکانات و مزایای مادی همچون سبد کالا برای خانواده‌های دارای 4، 5 و 6 فرزند که به ترتیب بیشتر شده و البته به 3 یا 7 فرزند، چیزی تعلق نمی‌گیرد و سایر تشویق‌ها و تسهیلات ممکن». در مواجهه با چنین اعلامی، طبعا زنان و خاصه طرفداران حقوق زن در وهله‌اول خوشحال مي‌شوند و در ادامه نیز برای اجرایی شدن چنین قانونی تلاش خواهند کرد؛ همین‌جا می‌توان تلاش‌های همین چندوقت پیش برای افزایش مرخصی زایمان مادران به 9 ماه و کاهش ساعات اداری آنان را به یاد آورد. طبعا مخالفان چنین سیاستی نیز انگ ضد زن بودن خورده و موافقان چنین طرح‌هایی نیز از طرف زنان تشویق می‌شوند، اما اگر کمی عمیق‌تر به مسئله نگاه شود، باید پرسید: پیامد میان مدت تصویب و اجرایی شدن چنین طرحی چیست؟ عدم استخدام و به کارگیری زنان در آینده! آن‌چه در طرح‌ریزی چنین قوانین و لوایحی جایش به شدت خالی است، نگاه به نیاز بازار و خوانش مجدد طرح‌ها از زاویه دید ذی‌نفعان آن خاصه کارفرمایان است. فرض کنید همزمان هم قانون کاهش ساعات اداری زنان از ساعت 16 به 14 و هم افزایش مرخصی زنان به میزان یک‌سال، تصویب شود.
حال کدام کارفرماست که تمایلی به استخدام و به کارگیری فردی کند که قرار است هر روز 2 ساعت کمتر کار کند و در برهه‌ای هم به مدت یک‌سال برایش کار نکند؟ چنین است که پیامدهای ناخواسته‌ی یک قانون که به ظاهر در جهت منافع زنان شاغل و تحکیم خانواده است، به ضد آن بدل شده و باعث می‌شود تا جمع کثیری از زنان بالقوه شاغل هیچ‌گاه به فعلیت نرسند. پس لازم است کمی عمیق‌تر به وعده‌ها و شعارهای نامزدهای انتخابات پیش‌رو و سیاست‌های اتخاذی آنان نگریست، زیرا که «هر سیاست‌گذاری، خواسته یا ناخواسته، پیامدهایی دارد که در اغلب موارد این پیامدها در نقش حاشیه پررنگ‌تر از متن عمل می‌کنند».
*. دیگر یادداشت های مطبوعاتی (+)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
اگه عضو نیستید و الان نمی دونین چجوری باید پیام بذارین توضیح میدم:
اگر گزینه نام/آدرس اینترنتی رو بزنین که خب نامتون و آدرس احتمالی بلاگتون رو وارد می کنین
اگر هم نخواستین با انتخاب گزینه ناشناس پیامتون رو بذارین فقط خب تهش یه اسم بذارین که من بفهمم با ناشناسای دیگه فرق دارین !!!!
بقیه گزینه ها رو هم نمی گم !
دهه اصلا چه معنی داره بخواین همشو بدونین !