۱۳۹۰ بهمن ۱۰, دوشنبه

ادای دین - 20: سر دو راهی می شینم ...

آشنایی عجب واژه عجیبی است ...
رفاقتها عجیب تر ...

عده ای هستند که هر چند شاید عمر رفاقت با آن ها را بتوان با انگشتان دست -شاید حتی انگشتان یک دست!- شمرد اما عمقش را حتی انگشتان دست و پای هشت پا و هزارپا هم یاری نمی کند ...

با این دست رفقا که هستی نیازی به هیچ چیز نیست، نه واژه ای نه کلمه ای و نه حتی رفتاری! نگاهشان که کنی کار تمام است ...

نگاهشان که می کنی زمان می ایستد، دستی از غیب می آید و تو را از این لجن زار عفن پلید بر می دارد و می برد تو را درست در همان بهشت موعود! سبک می شوی و با هم می خندید! شاید به هیچ! اما می خندید! این خنده ها بهانه نمی خواهد! این خنده ها از جنس رابطه علی معلولی پوزیتویستیِ علمی نیست که به دنبال دلیلی باشی برای خندیدن، همین که با چون اویی -همان اویی که دیگر منانِ منِ توست!- کافی است برای شاد بودن ...

این رفاقت ها ارزششان به ابتذال واژه نمی آید که توصیفش کنم
پس سخن کوتاه می کنم و به سلامتی همه رفقای از این دست از ته دل می خندم!


×. قطعا یکی از این رفقا امین بود که رفت نه از دل که از دیده
و همین رفتن بهانه ای شد برای ادای دین به تمام رفقای اینگونه ...

۸ نظر:

  1. باید این چیزه، همون جیزه، دو طرفه باشه، خوشا بحال اون دوستانی که شمارو هم اینچنین می بینند
    اما
    از هرچه بگذریم
    تو عاشق شدی
    به همین قبله، همین قرعان ، تو...

    پاسخ دادنحذف
  2. خدا همه ی دوستای خوبو حفظ کنه

    پاسخ دادنحذف
  3. دوستی دوست داشتنی ست خیلی

    پاسخ دادنحذف
  4. دوستی دوست داشتنی ست خیلی

    پاسخ دادنحذف
  5. بنظرم یکی دیگه از موارد خوشبختی میتونه داشتن دوستای دلی باشه
    هر وقت و زمان دلشون به یاده هم باشه .

    پاسخ دادنحذف
  6. دل تو که بگیری کف دستت راه به راه باید یه تیکه شو بدی بره

    پاسخ دادنحذف
  7. يه لايك واسه نوشته زيباتون
    نسيم هم تجربه چنين دوستاني رو داره و چنين خنده هاي بدون علت رو
    اداي دين شما يه تلنگر بود واسه ما و سپاس

    پاسخ دادنحذف
  8. بهع ، کلی دلمو صابون زدم که منم اونکه داری توصیف می کنی!

    آره امین خیلی گله...
    به پای هم پیر ، نه ، یعنی خوشبخت ... ، ای وای ...چی شد...
    ببین خوش باشین ، اینو می خواستم بگم مُردم!

    پاسخ دادنحذف

اگه عضو نیستید و الان نمی دونین چجوری باید پیام بذارین توضیح میدم:
اگر گزینه نام/آدرس اینترنتی رو بزنین که خب نامتون و آدرس احتمالی بلاگتون رو وارد می کنین
اگر هم نخواستین با انتخاب گزینه ناشناس پیامتون رو بذارین فقط خب تهش یه اسم بذارین که من بفهمم با ناشناسای دیگه فرق دارین !!!!

بقیه گزینه ها رو هم نمی گم !
دهه اصلا چه معنی داره بخواین همشو بدونین !