« اصولا انسان ها از دیدن اینکه گلادیاتورها بیفتند به جان هم، سلاخی کنند و خون بریزند لذت می برند. حتی حاضرند بلیط بخرند و به کلوزیوم ها بروند و کف بزنند برای خون ریز ترینشان ... در عصر حاضر کلوزیوم ها به سینماها تقلیل پیدا کرده است و طبعا کمی بشر تعدیل شده است »
چیز عجیبی نیست ...
ما که حتی کلوزیوم تقلیل شده (صنعت سینما) هم نداریم به ناچار تفریحمان می شود انگاری دیدن اعدام
ای کاش هیچ وقت خشونت نبود ...
*. اسکورسیزی شاید
ای کاش ،
پاسخحذفمن واقعا از دیدن بعضی صحنه ها خصوصا پلانهای گلادیاتور حالت تهوع می گیرم و بدنم میلرزه ،
استادی میگه:
هنر معنایی از لطافت است که همواره با به تصویر کشیدنش می توان حتی خشم را هم انتقال داد ، زیرا که لطافت است که خشمی بر می افکند و بازیگر ، بازی نیست ، خشمِِ لطافتش را رونمایی می کند!
اما چنانچه خشم هم به غایت برسد خشونت و وحشیگری جایی درونش ندارند ، و حیوان است که از خونریزی لذت می برد ، که (با صدای راز بقا)این نوع حیوان گاهی در نوع دو پا هم یافت می شود ، در همین حوالی!